کد مطلب:106982 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:149

حکمت 284











[صفحه 665]

امام (ع) هنگامی كه پیامبر را دفن كردند، بر مزار آن بزرگوار فرمود: جلل: امر آسان و نیز امر مهم و مشكل را می گویند، این لغت از اضداد است. (صبر خوب است مگر نسبت به تو و بی تابی بد است، مگر بر تو، و غمی كه از مصیبت تو رسیده بسی بزرگ، و غمهای پیش از تو و بعد از تو آسان و سهل است). این سخن كه صبر در مصیب آن بزرگوار ناپسند و بی تابی در مورد او، بد نیست، برای آن است كه او اصل و پیشوای دیانت است، پس بی تابی در مصیبت او باعث ادامه ی یاد او، و یاد او باعث یادبود همیشگی اخلاق، سنت و روش اوست، پس به این جهت، بی تابی روا نیست، و یا از آن رو كه مصیبت وی مصیبتی بزرگ و او مهمترین چیزی است كه از دست رفته است بنابراین بی تابی برای او خوب است و اما صبر، چون به معنی فراموشی و از خاطر بردن اوست، پس از این رو ناپسند است. و امام (ع) از جهتی فضیلت را ناپسند و از جهتی رذیلت را نیكو دانسته است. و بدیهی است كه مصیبتی كه وارد شده بود بزرگتر از مصیبتهایی بود كه از شخص دیگری می رسید، زیرا هر مصیبتی چه از افراد قبل یا بعد از او، نسبت به آن، سهل و آسان است. بعضی گفته اند: مقصود امام (ع) آن است كه مصیبت وارده قبلا بر مسلمانان ب

ه دلیل ترسشان بزرگ بوده است و پس از او نیز به دلیل برهم خوردن امر مردم و امر دین با فقدان آن بزرگوار عظیم است. اما معنای اولی روشنتر و بهتر است.


صفحه 665.